Bu yeni uzay görüntüsünü doldurmak için bir gökada içindeki milyarlarca yıldızdan gelen ışık bir araya getirildi. Gökadanın şeklini görebilmek zor çünkü merkezden uzaklaştıkça sınırları belirleyen belirgin bir sınır olmadığı için, ışık yavaşça sönükleşiyor.
Gökadanın şeklini görebilmek için ilk önce fotoğrafın üzerine tıklayın. Şimdi parlak ışığın etrafına siyah bir kalemle sınır çizdiğinizi düşünün. Bunun bir elips şeklinde olduğunu göreceksiniz, aynı bir yumurta gibi. Gökbilimciler bu gökadalara eliptik şekilliler diyor. Uzayda girdaplara benzeyen gökadalar da var, bunlara sarmal gökadalar deniyor, ayrıca düzensiz şekle sahip olanlar da. (Bizim gökadamız Samanyolu, bir sarmal gökadadır.)
Eliptik olanlar Evrendeki en büyük gökadalardır ve yıldızları merkez etrafında yer yönde dolanmaktadır. Bu onları sarmal gökadalardan oldukça farklı yapmaktadır, çünkü sarmal gökadalarda yıldızlar aynı düz yüzey üzerinde merkez etrafında hareket ederler. Basit olarak, eğer eliptik gökada ise yumurta gibi, eğer sarmak gökada ise ince ve düz, tabak gibidirler.
Ve sarmal gökadaların tersine, eliptikler genellikle toz içermezler. Bununla birlikte, bu eliptik gökada bir miktar toz içeriyor gibi, bunu merkez boyunca uzanan dalgalı bant şeklinde görüyoruz. Gökbilimciler bunun eliptik bir gökadanın güçlü kütleçekimi tarafından parçalanan bir sarmal gökadanın kalıntısı olduğunu düşünüyorlar!
İlginç Gerçek: Gökadadan yeterli ışığı toplamak ve bu görüntüyü elde etmek için 50 saat poz süresi gerekti! Bu “peynir” deyin demek için çok uzun bir süre!
Mehr Informationen
Uzay Gazetesi'nin bu sayısı ESO Basın Bülteni kaynak alınarak hazırlanmıştır.
Share:
